مقوله ایجاد زخم چه بهصورت خودبهخودی یا بهصورت از قبل طراحی شده بازندگی بشر عجین بوده است. در کاوشهای باستانشناسی و در کتب تاریخی انواع جراحیها روی انسان ملاحظه میشود. کنترل عوارض پس از عمل جراحی و دستیابی به ترمیم زخم مطلوب پس از جراحی مدنظر طبیبان از گذشته تا حال بوده است. از نگرانی جراحان پس از جراحیها، زمان کشیدن بخیه هست که در کتب مرجع جراحی زمان آن را متفاوت و از 3 تا 11 روز گزارش کردهاند. جراحیها همراه با تروما به نسج نرم و استخوان زیرین است و میتواند باعث ایجاد درد و تورم و... شود که در کیفیت زندگی افراد بعد از جراحی مؤثر است؛ بنابراین میتوان با پیدا کردن بهترین زمان کشیدن بخیه به بهبود ترمیم و کاهش عوارض جراحی کمک کرد. اگر بخیهها زود کشیده شوند، عوارضی از قبیل باز شدن زخم و نداشتن کشش مناسب، تأخیر در ترمیم و باز شدن سطح استخوان زیرین را به دنبال دارند و اگر دیر کشیده شوند ممکن است نخها قدرت کشش خود را از دست داده و بهعنوان جسم خارجی باعث آلودگی و عفونت شوند. لذا تأخیر در برداشت آنها باعث اختلال در روند ترمیم زخم میشود.
فصل اول: ترمیم زخم
فصل دوم: بخیه
فصل سوم: ادم
فصل چهارم: کشش زخم